De zon streelt de gouden bladeren
De aarde houdt haar adem in
De tijd van afscheid is gekomen
Nu nog de verwondering.

De aarde ademt langzaam uit,
Een gouden gloed dwarrelt,
Adembenemend zo mooi,
Vasthouden kan niet, het gaat voorbij.

Herinneringen dwarrelen omhoog
Niet te stuiten, van gouden tijden
Die ook voorbij zijn, ontglipt,
Als een zucht vol weemoed,
Maar niet te hard, ik wil nu
Genieten, van dit moment.